Vietnam: Was dit wel een goed idee?!

4 mei 2018 - Ha Giang, Vietnam

1-5-2018 / 2-5-2018 

Visumgedoe, omdat ik te laat was met aanvragen, is wel tekenend voor het begin van deze reis. De 3 weken dat ik in Nederland was na Afrika was ik zo druk met mensen bezoeken dat mijn hoofd niet stond naar dingen regelen, een route bedenken, etcetera. Dus daar zat ik, op Schiphol, een uur voor vertrek tegen Kim en Tim te verzuchten dat ik er eigenlijk niet zo veel zin in had, en dat ik wilde dat ze mee konden... Was dit wel een goed idee? Maar uiteindelijk werd ik toch gedwongen om in mijn eentje het vliegtuig in te stappen. Een (lange) vlucht en een overstap op Hong Kong later was ik in Hanoi. En vanaf daar ging het eigenlijk vanzelf; was ik er eerst van overtuigd geweest dat ik de hele week met niemand zou praten, het eerste wat ik deed was op een Nederlands stel afstappen om te vragen of ze een taxi wilden delen. Maar eerst vond ik nog een lief briefje dat Kim stiekem in mijn tas had gestopt, met bemoedigende woorden. 

In het hotel, dat niet erg luxe bleek maar voldeed omdat er een bed stond, ontmoette ik direct een Britse vrouw met wie ik de stad in ging om een tempel te bekijken. We sliepen in het oude gedeelte van Hanoi, en wat natuurlijk opvalt is het enorme aantal scooters. De concentratie scooters lijkt hoger te zijn dan het aantal mensen, en de creatieve manieren waarop ze enorme hoeveelheden goederen vervoeren zijn erg vermakelijk. Het begon de hozen maar dat maakt niet zo veel uit, hier had ik l rekening mee gehouden. Het is nu geloof ik regenseizoen.We pakten een terrasje met uitzicht op verkeerschaos, om even te gaan zitten en dingen te plannen. Ik zag een berichtje op Facebook waar een meisje op zoek was naar iemand om een motorboot mee te doen; dat kwam perfect uit voor mij!Daar at ik mijn Boterham met kaas die Kim zo lief voor me had gesmeerd. Een Nederlands meisje herkende mijn eigen Nederlands-zijn aan deze boterham en sprak me aan. We besloten met zijn drieën te gaan eten in de noedeltent waar ze met een Tour langs was gekomen. Dat ontmoeten van mensen, dat komt wel goed.

3-5-2018Het Britse meisje was vroeg vertrokken maar zodra mijn wekker ging om 8 uur wist ik dat het m niet ging worden. Later, toen ik om 11 uur wakker werd trok ik erop uit om een simkaart te regelen. Altijd handig om internet te hebben. Ik kwam langs een spoorlijn die dwars door de stad liep; altijd leuk om tegen te komen aangezien dit in Nederland natuurlijk nooit zou kunnen. Daarna bezocht ik de tempel die gelegen is op het Hoan Kiem meer midden in de stad. Daarna liep ik door naar het (ietwat propaganda) gevangenismuseum waar ze een guillotine hadden opgestald waar Vietnamese strijders mee zijn geëxecuteerd. Daarna sprak ik af met het meisje waarmee ik de motor Tour ga doen. In de avond werd ik opgehaald door Stado en zijn chauffeur. Stado was vroeger het overbuurjongetje en vriendje van mijn vader in Arnhem, die nu al 2 jaar in Hanoi woont. Ik moet nog even wennen aan het Vietnamese eten, en weet vaak niet precies wat er voor mijn neus wordt gezet; gelukkig gingen we naar een Amerikaanse steak en burger tent. Dat is vertrouwd en 'veilig'! ;)Het was heel gezellig en ik vond het interessant om dingen te horen over het leven hier en in China, waar hij ook heeft gewoond, en wat verhalen van toen mijn vader jong was! Daarna video-belden we nog met mijn ouders en mijn oom, en belden we opa en oma, die vast verrast waren dat ze een belletje kregen vanuit Vietnam!

4-5-2018

5.45 de deur uit, naar de slaapbus. Maar wel een hele luxe! (Al was dat per ongeluk gebeurd, ik klaag niet ;). We werden geacht in de bus onze schoenen uit te doen, en konden de stoelen bijna totaal in een ligpositie brengen. Bijna ideale omstandigheden om te slapen, ware het niet dat ik heb kennisgemaakt met een belangrijk gebruik Vietnamese verkeer: bij elke inhaalactie, tegenligger of scooter op de weg uitgebreid toeteren om je komst kenbaar te maken. En als je eerder hebt opgelet weet je dat er heel veel scooters zijn... nog irritanter was de Vietnamees in de bus die lag te snurken. Volgende keer oordoppen in. De totale reis, die 7,5 uur duurde, kostte echter nog geen €7,50! Aangekomen bij onze slaapplek waren er fietsen voor ons waarmee we naar het stadje gingen om eten te vinden.

1 Reactie

  1. Petra ten Veen:
    4 mei 2018
    Leuk Jamie, genieten daar weer! Geweldig dat je Stado hebt getroffen daar. Benieuwd naar je verdere avonturen. Liefs, mama